زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست ..
گر سرکنم شکایت هجران غریب نیست ..

جانم بگیر و صحبت جانانه ام ببخش ..
کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست ..

گم گشته دیار محبت کجا رود ..
نام حبیب هست و نشان طبیب نیست ..

عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد ..
ای خواجه درد هست ولیکن حبیب نیست ..

شعر: حبیب خراسانی

صدای پای

این جهان پر است از صدای پای مردمی که

همچنان که ترا می بوسند

  در ذهن خود

 طناب دار تو را می بافند ... 
( فروغ فرخزاد )

صدای پای

این جهان پر است از صدای پای مردمی که

همچنان که ترا می بوسند

  در ذهن خود

 طناب دار تو را می بافند ... 
( فروغ فرخزاد )