لب لعلش

شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت

گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود

بار بر بست و به گردش نرسیدیم و برفت

عشوه می داد که از کوی ارادت نروم

دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت

*********