هر کجا هستم باشم

آسمان مال من است

 پنجره،هوا،عشق،زمین مال من است

چه اهمیت دارد که گاه می رویدقارچ های غربت

نمی دانم که چرا می گویند اسب حیوانیست نجیب؟

کبوتر زیبا است؟

وچرا در قفس هیچکس کرکس نیست؟

گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد؟

چشم ها را باید شست

جور دیگر نگاه کرد

واژه را باید شست

واژه باید خود باد باشد

واژه باید خود باران باشد

چترها را باید بست

زیر باران باید رفت

فکر را خاطره را زیر باران باید برد

با همه ی مردم این شهر زیر باران باید رفت

دوست را زیر باران باید جست

زیر باران باید با زن خوابید

زیر باران با ید خوابید

چیز نوشت ،حرف زد نیلوفر کاشت

زندگی تر شدن پی در پی است

زندگی آب تنی در حوضچه ی اکنون است

رخت ها را باید بکنیم

آب در یک قدمی است

( سهراب سپهری)

تقدیم به کسی که هنوز نمی دونه